Archiwum kategorii: cukrzyca
Insulinooporność- jak tkanki stają się obojętne
Krew nie może być za słodka. Poziom glukozy we krwi musi być utrzymywany w ścisłych granicach. Groźny jest zarówno za niski, jak i zbyt wysoki. Jeśli krew ma za dużo w sobie glukozy, uszkadza całe ciało . A jak będzie ekstremalnie wysoki, można z tego powodu nawet zapaść w śpiączkę. Za niski też jest niebezpieczny, szczególnie dla komórek nerwowych. Nawet może je zabić. U osób zdrowych poziom glukozy w granicach normy jest utrzymywany dzięki insulinie, hormonowi, który produkuje trzustka.
Nasze ciało składa się z komórek, by mogły żyć, potrzebują energii . Cukier (glukoza) to ich paliwo. A insulina, wydzielana przez trzustkę, jest hormonem otwierającym „bak paliwowy”, umożliwiającym „zatankowanie”.
Cukier postarza! (cz.2 gorzkiej prawdy o cukrze)
W latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku zaczęło się mówić, że objawy starzenia się naszego ustroju zależą w pewnym stopniu od gromadzenia się (omawianych w części pierwszej )AGE, zaś w przypadku chorych na cukrzycę- kumulacja AGE jest odpowiedzialna za rozwój powikłań sprawiających, że cukrzyca jest taką groźną chorobą. Jest ona zresztą uznawana za „eksperymentalny proces starzenia”,
Gorzka prawda o cukrze (cz1).
Dlaczego nie chcemy mieć go zbyt wiele we krwi?
Zacznijmy od pytania związanego z miłymi rzeczami. Co łączy karmel, zapach prażonej kukurydzy, brązową skórkę na chlebie, aromat pieczonego mięsa i jego rumianą skórkę?
Otóż, powstają one dzięki pewnym reakcjom chemicznym,
