Dieta w chorobach układu krążenia
Dieta w tych chorobach ma głównie uchronić organizm od niekorzystnego wpływu niektórych rodzajów pożywienia oraz powodować odciążenie przewodu pokarmowego i wątroby, a także usprawnienia przemiany materii. Dieta wegetarian spełnia w tych chorobach doniosłą rolę. Stwierdzono, że zakwaszenie ustroju, a szczególnie po spożyciu mięsa lub tłustych pokarmów, prowadzi nieraz do nocnych napadów dychawicy sercowej lub dusznicy bolesnej. Objawów tych, wywołanych nieprawidłową dietą, nie obserwuje się u wegetarian.
Należy również zwrócić uwagę, że w chorobach krążenia nie wolno zjadać dużych objętościowo racji pokarmowych. Pokarm należy przyjmować 5—6 razy dziennie unikając większego przepełnienia żołądka. Ostatni posiłek, tak jak we wszystkich wskazaniach diety wegetariańskiej, powinien być spożyty na 3 lub więcej godzin przed snem. Warto też wiedzieć, że przy cięższych postaciach niewydolności układu krążenia, lub gdy na tym tle powstała marskość nerek, lekarz ma obowiązek wyłączyć z diety chorego potrawy mięsne! Doświadczenia kliniczne pouczają, że białko mleka, sera i jaj jest lepiej trawione i przyswajane w niewydolności krążenia niż białko mięsa.
Często spotykanym błędem w żywieniu ludzi z niewydolnością układu krążenia jest podawanie zwiększonej ilości białka. Białko w nadmiarze (szczególnie zwierzęce) wywiera swoiste dynamiczne działanie, wzmaga przemianę materii, a tym samym podnosi zapotrzebowanie na tlen i stwarza dodatkową pracę dla serca,
Zalecenia dla chorych na choroby układu krążenia byłyby więc następujące: można jeść kasze, kleiki, owsiankę, ryż, sorgo, jarzyny gotowane (najlepiej przetarte) takie jak ziemniaki, marchew, buraczki (bez octu), główki szparagów, zielony groszek cukrowy. Należy podawać soki owocowe i warzywne, biały czerstwy chleb, bułki, sucharki, biszkopty, biały ser, masło niesolone, miód pszczeli, marmoladę i dżemy owocowe, konfitury, kremy, galaretki owocowe na pektynie, kisiele, makaron cienko krajany, lane kluseczki. Mleko ma duże znaczenie w odżywianiu chorych na serce. Należy podawać zwykłe mleko słodkie, kwaśne oraz w postaci maślanki w temperaturze 20°—40°C. Unikamy podawania tłustych serów, śmietany, żółtek jaj, większych ilości masła. Posiłki obfitujące w tłuszcze zwiększają krzepliwość krwi i hamują czynność fibrynolityczną. Tłuszcze roślinne, z wyjątkiem kokosowego, działają pod tym względem znacznie słabiej, a to oznacza, że są mniej dla chorego groźne.
Przypomnijmy, że cebula ma duży wpływ na aktywność fibrynolityczną (potwierdzono badaniami klinicznymi): zapobiega zmniejszeniu się tej aktywności spożywana zarówno w postaci surowej, jak i gotowanej czy smażonej. Cebula, a głównie sok z cebuli (niektóre źródła podają, że czosnek również), działa leczniczo w stanach miażdżycowych.
Osobnego omówienia wymaga sprawa stosowania płynów i soli w niewydolności krążenia. Pragnienie u osób z niewydolnością krążenia należy zaspokajać płynami, które nie zawierają soli (NaCl). Płyny te podajemy w małych porcjach. Kolacja chorych na serce powinna być „sucha”, nie należy podawać zup ani większych ilości płynów.